Labrador retriever - pies myśliwski!

Jest wiele książek oraz artykułów w internecie poświęconych opisom ras. Jako wzrokowiec lubię krótko, na temat i najlepiej wypunktowane. Takie też są moje opisy ras.

dogpsychology101.com

Labrador retriever do wspaniały pies rodzinny... pod warunkiem, że się go wychowa i zapewni odpowiednią dawkę ruchu, zabawy i pracy psychicznej. Biorąc labradora pod swój dach mało kto zdaje sobie sprawę, że to pies dla myśliwego - wytrzymały aporter do pracy w terenie. Rasa uwielbia ruch, świeże powietrze, pływanie i kontakt ze swoim opiekunem oparty na zabawie, pracy i wspólnym odpoczynku. Jeśli nie zapewnimy labradorowi tych warunków znajdzie sobie własne zajęcia, zupełnie odmienne od naszych oczekiwań, takie jak niszczenie mieszkania, przeciąganie nas przez park, zjadanie wszystkiego co popadnie (labrador jest w stanie zjeść nawet puszkę aluminiową!).

Cechy charakteru:

masterlabradors.com

• silny i wytrzymały
• wesoły, pełen chęci do działania 
• wierny, przywiązany do właściciela
• zrównoważony charakter
• czujny i opanowany
• doskonały węch
• wrodzona chęć do aportowania
• zamiłowanie do wody
• ogromna żarłoczność
• chęć spróbowania wszystkiego pyskiem
• wylewny w okazywaniu uczuć
• lubi dzieci

Dla kogo?

fotothing.com

Dla aktywnej osoby, a najlepiej całej aktywnej rodziny. Labrador potrzebuje sporo ruchu i zabawy, a dzieciaki mu jej dostarczą. Nie należy jednak zapominać o pracy umysłowej, którą należy mu zapewnić. Jeśli labrador będzie się nudził i spędzał czas samotnie wynikną z tego jedynie same problemy - niszczenie mieszkania, zjadanie wszystkiego co popadnie itp.

Oczywiście dla myśliwych, którzy wykorzystają wspaniałe możliwości tej rasy. Labrador nada się świetnie jako aporter, również w wodzie, co jest jego naturalną predyspozycją. Dzięki doskonałemu węchowi sprawdzi się również przy tropieniu.

Labrador absolutnie nie nadaje się na stróża, gdyż prędzej zaliże intruza niż ostrzeże o zagrożeniu.

Dobrze wychowany labrador to prawdziwy skarb, przy dogoterapii, ratowaniu ludzi, czy tropieniu narkotyków.

uamigoelperro.es

Wymogi rasy

• dużo ruchu
• dużo zabawy
• dużo pracy umysłowej
• dużo kontaktu z właścicielem

Jeśli nie jesteś w stanie zapewnić tej cudownej rasie powyższych warunków, nie rób sobie ogromnego kłopotu, biorąc pod swój dach labradora. Jeśli nadal uważasz, że sobie poradzić zachęcam do zobaczeniu filmu "Marley i ja" :)

Wychowanie i szkolenie

bentwoodlabradors.com

Labrador retriever to bardzo modna rasa ze względu na uwielbienie do dzieci, wesoły Niewychowany labrador jest jak tornado! Zje wszystko na co natrafi, zwali z nóg nawet najsilniejszą osobę, a entuzjazmem może przytłoczyć największego optymistę ;)
charakter i łatwość w szkoleniu. Z drugiej strony jest to rasa, która po amstaffach i bokserach stwarza najwięcej kłopotów właścicielom, sąsiadom i spacerowiczom w parkach.

Na szczęście szkolenie i wychowanie labradora to prawdziwa przyjemność, gdyż psiaki te chętnie pracują  w kontakcie z opiekunem. Warto zacząć już od szczeniaka, ponieważ łatwiej nauczyć od podstaw, niż później eliminować już zaistniałe problemy.

Przy wychowaniu należy skupić się na opanowaniu wielkiego entuzjazmu tego psa. Eliminujemy skakanie na gości, zwłaszcza na dzieci, gdyż dorosły labrador może naprawdę zwalić z nóg. Można od małego przyzwyczajać szczeniaka, że wizyty gości wiążą się z miłymi odpoczynkiem na legowisku, a nie skakaniem po kanapie, gościach, czy kradzieży kąsków ze stołu.

wallsave.com

Dodatkowo od szczeniaka eliminujemy gryzienie po dłoniach. Labrador chętnie wszystko weźmie do pyska i w późniejszym czasie stanie się to bardzo kłopotliwe.

Od małego umożliwiamy psiakowi kontakt z innymi psami, gdyż poza względami towarzyskimi, dorosłe psy nauczą naszego malucha panowania nad entuzjazmem, odpowiednio ustawiając go do pionu. W ten sposób nauczy się, że nie należy być zbyt nachalnym dla innych psów.

Od małego uczymy malucha przychodzenia do nogi, gdyż w swym ogromnym entuzjazmie, chęci zabawy i poszukiwania smakowych doznać łatwo jest mu się zatracić i zapomnieć o nas.

123rf.com

Otyłość

Labradory cechuje skłonność do nadwagi, dlatego należy pilnować, by ilość karmy (zwłaszcza białka), była dopasowana do aktywności ruchowej naszego psa. Przekarmianie jest często przyczyną wielu problemów w zachowaniu psów. Im bardziej karmimy naszego psa, tym więcej ma w sobie energii do działania. Im mniej działań mu zapewnimy, tym więcej znajdzie ich sobie sam.

Dysplazja

Labrador retriever ma genetyczną skłonność do dysplazji, czyli . Decydując się na psa tej rasy obowiązkowo należy sprawdzić dokumenty hodowcy na brak dysplazji u rodziców i "dziadków" naszego szczeniaka, gdyż skłonność ta jest dziedziczona również w drugim pokoleniu.

Ciąża urojona u suki

laguiago.com

Wielu właścicieli skarży się na występowanie ciąży urojonej u swoich suk, w związku z czym opowiem Wam jak sobie radzić w takiej sytuacji. Przyczyny występowania takiego stanu nie zostały do końca określone, ale maja podłoże psychiczno-hormonalne. Wiadomo jednak, jak reagować, gdy ta wystąpi. 

Czym jest ciąża urojona i kiedy występuje?

Ciąża urojona, nazywana inaczej pseudociąża, czy ciążą rzekomą może wystąpić u suki pomiędzy 50, a 80 dniem po cieczce. Jest stanem fizjologicznym i psychicznym u nieciężarnej suki, w którym dochodzi do podobnych zachowań, jak w przypadku wystąpienia prawdziwej ciąży, np. budowanie gniazda, czy w zaawansowanych przypadkach produkcja mleka. Jest to najprawdopodobniej cecha pozostała po wilczych przodkach, kiedy to samice karmiły wspólnie potomstwo samicy rodzącej i zabezpieczenie przed utratą młodych z powodu śmierci samicy-matki.

Objawy:

• budowanie gniazda w miejscu legowiska, np. poprzez znoszenie do niego zabawek
• traktowanie przedmiotów jak szczeniaków, np. wylizywanie, karmienie, obrona
• obrona terytorium legowiska przed domownikami
• niechęć do opuszczania legowiska i wychodzenia na spacery
• powiększenie gruczołu mlekowego i produkcja mleka
• zwiększony apetyt i pragnienie
• suczka jest podekscytowana, kapryśna, nerwowa

warrenphotographic.co.uk

Czy mogę przeoczyć ciążę urojoną?

Tak, ponieważ często przebiega bezobjawowo i ustępuje po 3 tygodniach. Z problemem mamy do czynienia, gdy objawy są wyraźne i łatwo zauważalne. 

Jak zareagować?

W przypadku silnych objawów, np. laktacji, należy udać się do weterynarza, który poda odpowiednie hormony, zatrzymują produkcję mleka. Zwlekanie z wizytą u specjalisty może doprowadzić do zapalenia gruczołu mlekowego. Poza tym warto zastosować następujące środki:

• ograniczyć ilość spożywanych pokarmów, zwłaszcza białka w diecie, tak by organizm nie posiadał środków na produkcję mleka
• schować wszelkie zabawki
• zwiększyć dawkę spacerów i czasu spędzanego poza domem
• znaleźć dla suczki zajęcie, np. poprzez ćwiczenia i szkolenie
• ograniczyć do zera pieszczoty w okolicy brzucha oraz nie pozwolić suczce na lizanie w tych okolicach, ponieważ to jedynie zwiększy laktację 

Jak wyeliminować ryzyko ciąży urojonej?

Jedynym skutecznym sposobem wyeliminowania pseudociąży jest sterylizacja suczki.

Jamnik - zadziorny wrażliwiec

Jest wiele książek oraz artykułów w internecie poświęconych opisom ras. Jako wzrokowiec lubię krótko, na temat i najlepiej wypunktowane. Takie też są moje opisy ras.

Cechy charakteru:

animals.nationalgeographic.com

• silny i zwinny
• zadziorny i wojowniczy
• czujny i odważny
• wrażliwy i uczuciowy
• cięty, terytorialny
• wykazuje popęd do walki i obrony
• nieustępliwy, potrafi mieć własne zdanie
• uparty i samodzielny
• wesoły i zabawowy
• przywiązany do opiekuna
• doskonały węch
• szczekliwy
• pełen energii, wymaga sporej dawki ruchu i bodźców psychicznych

Przeznaczenie

www.poluje.pl

Dla myśliwego, który potrzebuje psa do pracy. Jamnik sprawdzi się zarówno jako norowiec, tropiciel, czy do głoszenia i płoszenia zwierzyny. 

Dla rodziny z dziećmi, dzięki którym jamniczek będzie miał możliwość wyładowania swojej ogromnej energii w czasie zabawy i ćwiczeń, pod warunkiem że wytłumi się i przekieruje jego silnie rozwinięty instynkt.

Dla kogo?

Jamniczki ze względu na swój uparty i niezależny charakter wymagają wyrozumiałego i cierpliwego opiekuna. Właściciel jamnika musi być zdecydowany i konsekwentny, zwłaszcza w czasie szkolenia i wychowania. 

commons.wikimedia.org

Jamniczek jest psem bardzo przywiązanym do opiekuna. Wymaga towarzystwa, nie lubi być zostawiony samemu sobie, lub w rodzinie, w której brakuje harmonii. Ze względu na to przywiązanie, jamnik może być zazdrosny o swojego właściciela i wymagane jest, by każdy członek rodziny nawiązał z tym radosnym psiakiem kontakt.

Wychowanie i szkolenie

Nawet psa rodzinnego należy od małego wychowywać i szkolić. Jamnik, jako pies myśliwski, z silnie rozwiniętymi instynktami wymaga ich wytłumienia i przekierowania, inaczej stanie się nie do zniesienia. Rasa ta wymaga dużo ruchu i bodźców psychicznych, które możemy zapewnić w czasie zabawy i ćwiczeń.

Jamniczek uczy się chętnie jeśli tylko dostaje jasne instrukcje od opiekuna. Jest psem inteligentnym i jeśli tylko wykażemy się odpowiednią dawką spokoju i cierpliwości, praca z nim będzie przyjemnością.

mydackel.de

Dodatkowo warto popracować nad skupieniem uwagi psa, już od okresu szczenięcego. Dobrze, gdy każda osoba z rodziny nawiąże z jamnikiem więź, inaczej może się stać zazdrosny o swojego opiekuna. 

Jamniczki mają skłonność do nadmiernej szczekliwości. Jeśli więc nie chcemy, by doprowadzał do szału sąsiadów, gdy tylko pojawi się obca osoba, należy eliminować tę cechę już od szczeniaka. 

Problemy z jamniczkiem

Jeśli nie zapewnimy tej aktywnej i samodzielnej rasie zajęcia i odpowiedniej dawki ruchu, znajdzie on swoje własne przeznaczenie, nie do końca zgodne, z naszymi oczekiwaniami ;)

Jamniki, które nie mają zapewnionej odpowiedniej dawki ruchu, wykazują tendencje do

tycia. Należy uważać, by psiaka nie przekarmiać i dopasować ilość białka w diecie to ilości aktywności fizycznej psa.

petwave.com

Ze względu na nietypową, wydłużoną sylwetkę jamniki nie powinny zbytnio forsować schodów, gdyż może się to skończyć dyskopatią,a nawet niedowładem tylnich kończyn.

Podsumowując

Jamniczki to bardzo żywiołowe i radosne psiaki, lubiące towarzystwo ludzi. Z drugiej strony przeznaczeniem rasy, jest aktywna praca w terenie, o czym nie można zapominać przygarniając psa do domu. Jeśli chcemy, by stać się psem rodzinnym, należy odpowiednio przekierować jest instynkty myśliwskie na zabawę i ćwiczenia oraz zapewnić mu sporą dawkę ruchu.

Cieczka i dojrzałość płciowa u suczki

Kiedy suczka osiąga dojrzałość płciową?

Osiągnięcie dojrzałości płciowej następuje zazwyczaj w przedziale wiekowym od 6 do 24 miesiąca życia. Przy czym rasy małe osiągają dojrzałość płciową szybciej (6-8 miesiąc życia), niż przedstawicielki ras dużych (12-20 miesiąc życia), co wiąże się z koniecznością osiągnięcia przez nie odpowiedniej masy ciała.

Pierwsza cieczka

dogs.lovetoknow.com

Pierwsza cieczka jest często nie zauważalna dla właściciela, pomimo, że dostrzegalna przez sąsiadujące psy. Cechują ją krótszy okres trwania od każdej następnej.

Druga cieczka i każda następna

Każda kolejna cieczka trwa ok. 21 dni i pojawia się zazwyczaj co 6 miesięcy (często w okresie wiosennym lub jesiennym). Odstępstwa są zależne od rasy - u niektórych ras cieczka może występować częściej (np. owczarek niemiecki co ok. 5 miesięcy) lub rzadziej (np. jamnik co ok. 8 miesięcy czy chart co ok. 12 miesięcy).

Objawy wystąpienia cieczki

• silne obrzmienie dróg rodnych
• plamienie z dróg rodnych ( z początku w ciemnoczerwonym kolorze, następnie coraz bardziej przezroczyste)
• suczka częściej oddaje mocz, dając w ten sposób informacje zalotnikom
• zmienny apetyt, nieposłuszne zachowanie (widoczne zwłaszcza u grzecznych, wychowanych osobników), zmiany nastroju (od apatii do nadpobudliwości)
• suczka staje się bardzo atrakcyjnych dla psów

Przebieg cieczki

psy-pies.com

Przez pierwsze 10 dni suka nie toleruje samców w pobliżu, a nawet może ich agresywnie odstraszać. Wtedy też wydzielina przyjmuje zazwyczaj kolor czerwony. Kolejne dni należą do płodnych, a w tym czasie suczka akceptuje samców i staje się dla nich jeszcze bardziej atrakcyjna. Wydzielina przybiera jasny kolor lub staje się prawie przeźroczysta. Na te dni należy zwracać największą uwagę, zwłaszcza, że to okres, w których suczka może stać się bardzo niespokojna i podejmować próby ucieczki. Dni płodne trwają zazwyczaj ok. 5 dni (czyli mniej więcej między 9 a 14 dniem cieczki). Pamiętajmy, że psy są w stanie wyczuć feromony suczki w rui nawet z odległości kilku kilometrów, a ich pomysłowość w osiągnięciu celu zadziwiająca.

Sterylizacja

Sterylizacja to usunięcie jajników i macicy suki, co czyni ją bezpłodną i eliminuje występowanie cieczki, ale zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób układu rozrodczego i ciąży urojonej.

Jak uniknąć ciąży

W czasie rui wyprowadzamy suczkę jedynie na smyczy, nigdy nie puszczamy jej luzem. Spacery są krótkie, jedynie na załatwienie potrzeb. Nie zostawiamy również suczki luźno na ogrodzonym terenie. Psy są bardzo pomysłowe, gdy w grę wchodzi instynkt. Pamiętajmy też, że instynkt przetrwania zawsze weźmie górę nad posłuszeństwem. Nie dziwmy się, więc, że suczka, nie zechce do nas wrócić na komendę.

Czy suka powinna mieć młode chociaż raz?

Nie ma takiej potrzeby. Brak potomstwa , chociażby raz nie wpływa negatywnie na zdrowie suki. Jeśli nie jesteś hodowcą, nie rozmnażaj niepotrzebnie. Nie przyczyniaj się do wzrostu populacji psów bezdomnych i skazanych na schronisko oraz uśpienie.

Jack i Parson Russell Terrier, czyli Milo z Maski

Jest wiele książek oraz artykułów w internecie poświęconych opisom ras. Jako wzrokowiec lubię krótko, na temat i najlepiej wypunktowane. Takie też są moje opisy ras.

Opiszę te rasy w jednym artykule, ponieważ większość cech mają wspólnych, a podział na dwie odrębne rasy powstał stosunkowo niedawno. Główna różnica pomiędzy Jackiem, a Parsonem to wzrost (Parson jest większy). 

fasterkittykill.blogspot.com

Cechy charakteru:

• temperament psów myśliwskich
• ogromna pasja łowiecka
• bardzo energiczne, uwielbiają atrakcje, zabawę, działanie
• nie znoszą nudy
• inteligentne, chętnie i szybko się uczą
• silne, nieustraszone
• mogą być szczekliwe i zadziorne
• uwielbiają skakać

Dla kogo?

Rasy te przeznaczone są przede wszystkim dla ludzi aktywnych i ceniących sobie bliskość z naturą. Wymagają sporo ruchu i aktywności. Nie oznacza to, że nie sprawdzą się jako psy domowe i do towarzystwa, ponieważ świetnie radzą sobie w tej roli. Chodzi jednak o to, by zapewnić im pracę, jako, że pierwotnie rasy te zostały stworzone jako psy użytkowe i konieczne jest przekierowanie ich myśliwskich instynktów na szkolenie i zabawę. Nie nadają się dla ludzi starszych i spędzających większość wolnego czasu w domu.

Wymagają zdecydowanego i konsekwentnego przewodnika, ale pozytywnie i przyjaźnie nastawionego.

vetstreet.com

W kwestii dzieci pieski te zazwyczaj chętnie biorą udział w dziecięcych zabawach, ale mogą pozostać obojętne.

Przeznaczenie

Sprawdzają się zarówno jako psy użytkowe, jak i domowe. Wymagają jednak sporo aktywności w postaci ruchu i zabawy. Chętnie i szybko się uczą, więc praca nad komendami to sama przyjemność, a stanowi dobre źródło stymulacji umysłowej. Warto zapewnić im ciekawe i kreatywne zabawy, jak np. wyszukiwanie smakołyków.

buzzle.com

Wychowanie i szkolenie

Jacki i Parsony to bardzo mądre pieski z wielkim zapałem do pracy. Szybko się uczą i praca z nimi to przyjemność. Wymagają jednak konsekwentnego właściciela, gdyż wyłapią każdą naszą słabość i wykorzystają przeciwko nam ;) Mimo ogromnej ochoty do pracy, rasy te cechuje spora dawka niezależności, zwłaszcza w czasie tropienia.

Jako aktywnie psiaki dobrze sprawdzają się w psich sportach, takich jak agility, o ile poskromi się ich instynkt myśliwski i chęć przekopania toru w poszukiwaniu gryzoni ;)

W kwestii problemów wychowawczych może pojawić się nadmierna szczekliwość, charakterystyczna dla terierów pracujących w norach oraz chęć skakania na gości. Jack i Parson uwielbiają skakać, co widać już w czasie nauki podstawowej komendy "siad" - ciężko jest im utrzymać przednie łapki na ziemi ;) Da się jednak przepracować obydwie te kwestie.

Jako, że uwielbiają zabawę szczeniaki zazwyczaj mają pozytywne i "zabawowe" nastawienie do innych psów, ale w późniejszym czasie potrafią też się postawić i pokazać zęby. Należy od małego eliminować tego typu zachowania.

Ze względu na niezależność od małego warto skupić się na wychowaniu i szkoleniu maluchów, by w późniejszym czasie można było skupić ich uwagę i odwołać nawet w czasie zabawy, czy szału tropienia.

tapeciarnia.pl