Gdzie nabyć psa? Zakup w hodowli czy adopcja?

wrzuta.pl

Jeśli zdecydowaliśmy się na psa rasowego należy zakupić go w hodowli. Należy jednak dokładnie sprawdzić miejsce pobytu szczeniaka, rodziców, rodzeństwo, rodowody, zaświadczenia o braku obciążeń genetycznych. Z drugiej strony jedynie fachowi hodowcy, dbający o dobro swoich szczeniaków wypytają przyszłego właściciela i sprawdzą, czy nadaje się do posiadania określonej rasy. 

W internecie istnieje wiele ogłoszeń dotyczących sprzedaży psów, zarówno na prywatnych stronach hodowli, jak również na serwisach ogłoszeniowych. Nie należy skreślać tych ostatnich, ponieważ również tam hodowcy rodowodowych psów umieszczają informacje o szczeniakach. Przeglądając te ogłoszenia należy zwrócić uwagę, przede wszystkim na to, czy sprzedawcą jest hodowca, czy osoba prywatna oraz na następujące kwestie: 

• nazwa hodowli
• predyspozycje rasy (np. do pracy w terenie)
• informacja o badania rodziców na dysplazję (powinno się wyszukać również informacji o dziadkach - dysplazja dziedziczona w II pokoleniu; jeśli pies jest rodowodowy nie będzie problemu ze znalezieniem tej informacji w spisie)
• szczepienia
• wiek (należy odebrać psa od suki w odpowiednim wieku)
• czego został już nauczony

Informacje te stanowią dobry wstęp do zobaczenia hodowli, czyli warunków w jakich psiaki przebywają oraz wykonania testów charakteru.

dog-wallpapers-album.blogspot.com

Nie należy kupować psa tańszego z „pseduhodowli” czy supermarketu, tzn. miejsc, gdzie psy trzymane są w kiepskich warunkach, suka jest zestresowana, psiaki nie były zaszczepione, są źle żywione, gdzie „hodowca” nie ma przeprowadzonych badań na wady genetyczne. 

Na tej stronie można odnaleźć informacje o pseudohodowlach i zobaczyć w jakich warunkach trzymane są zwierzęta :( http://www.pseudohodowle.ovh.org/ - zobacz zanim kupisz tam psa!!!

http://www.pseudohodowle.ovh.org

Zakup droższego psa jest pewniejszy. Psy te od wielu pokoleń wpisywane są do księgi rodowodowej w Zw. Kynologicznym, co oznacza, że łatwo sprawdzić historię rodziców i rodzeństwa oraz brak chorób dziedziczonych, tkj. dysplazja i inne. Należy pamiętać również, że choroby genetyczne psy dziedziczą zazwyczaj po dziadkach, a nie rodzicach, więc nie oznacza wcale, że zdrowa suka będzie miała młode nie obciążone chorobą. Koszty jakie należy ponieść w przypadku chorych psów są wysokie, a przy tym będziemy mieli chorego, nieszczęśliwego psa, zamiast radosnego i ruchliwego pupila.

Jeśli nie zależy nam na określonej rasie i wystarczy nam mieszaniec polecam adopcję. Mamy tutaj do wyboru możliwość przygarnięcia psa z publicznych lub prywatnych schronisk. Lista schronisk tutaj.

Bumer; Schronisko dla bezdomnych zwierząt w Zabrzu 

Do adopcji trzeba przygotować się równie intensywnie jak do wyboru rasy. Warto znaleźć takie schronisko, w którym wolontariusze i pracownicy przygotowują psy specjalnie do adopcji (szkolą, wychowują). Najlepiej jeśli pies przebywał w domu tymczasowym, gdyż można wtedy trafniej określić jego zachowanie. Zachowanie psa w schronisku nie odzwierciedla jego zachowania w domu (to trochę jakby wysuwać wnioski o zachowaniu ludzi na podstawie obserwacji więźniów). Przed podjęciem decyzji należy jak najwięcej dowiedzieć się o psie, nie tylko o jego cechach charakteru, ale również zachowaniu (czy np. ma lęk separacyjny itp). 

Hadwes; Schronisko dla bezdomnych zwierząt w Zabrzu;

Nie należy wymagać, że przygarnięty psiak będzie ideałem, lepiej nastawić się na pracę z nim. Przed wybraniem się do schroniska warto zobaczyć najpierw psy w Internecie, pozwala to na wybór bardziej rozsądny, a mnie emocjonalny. Do schroniska najlepiej niech wybierze się jedna osoba, a nie cała rodzina z dziećmi, co pozwoli, jak wyżej, na wybór bardziej racjonalny (Bez natarczywego: Tato, tato, proszę…on tak smutno na mnie patrzy!). 

Pracownicy schroniska powinni dokładnie sprawdzić przyszłego właściciela – wypytać o tryb życia, wielkość rodziny, sposób zamieszkania, w tym również przeprowadzić wizytę przedadopcyjną. My również powinniśmy najpierw sprawdzić psa - zanim weźmiemy go do domu, najlepiej zabrać go na spacer.

Gdy już zabierzemy pupila do domu należy pamiętać o okresie asymilacji, jakiej wymaga pies w nowym miejscu, zarówno szczeniak, jak i dorosły. Jeśli zakupiliśmy psa w hodowli powinniśmy zabrać jakiś skrawek materiału przesiąknięty zapachem jego kojca, po czym umieścić go na posłaniu wraz z materiałem przesiąkniętym naszym zapachem (uwaga na perfumy, psy ich nie znoszą, gdyż są zbyt intensywne!). Jeśli bierzemy psa ze schroniska należy zapewnić mu spokój oraz kąt oddalony od centrum domu, tak by w spokoju mógł się przyzwyczajać do nowego miejsca. Absolutnie nie można go zmuszać do kontaktu z nami, jeśli psa to stresuje i raczej go unika. Należy go bardzo stopniowo przyzwyczajać do nas i naszego otoczenia. Cierpliwość zaowocuje spokojnym psem, który nie będzie bał się nowego domu i właściciela.  

Pracownicy schroniska powinni również złożyć nam wizytę poadopcyjną.