Czy teoria dominacji jest prawdziwa? Jak nauczyć psa posłuszeństwa?

thedogtrainingsecret.com

W ostatnich latach dużo mówiło się o starej szkole tresury, teorii dominacji, czy szkoleniu pozytywnym, jako nowej, alternatywnej i humanitarnej metodzie szkolenia psów. 

Zacznijmy więc od teorii dominacji, która mówi nam, że każdy pies będzie dążył do zdobycia najwyższej pozycji w stadzie. Teoria zakłada, że do ułożenia psa konieczne jest pokazywanie mu na każdym kroku, że to człowiek rządzi w podstawowych strefach psiego życia i sprawuje nad nimi kontrolę. Mamy tutaj na myśli takie strefy jak jedzenie, czy spanie.

Teoria ta częściowo zawiera w sobie prawdę - pies do szczęśliwego życia, w którym czuje się bezpiecznie, potrzebuje mieć wyznaczone granice, których właściciel powinien konsekwentnie pilnować, by pies ich przestrzegał. Nie ma większego znaczenia, czy pies będzie wchodził przed nami do mieszkania, czy po nas, jeśli tylko konsekwentnie przypilnujemy wyznaczonych przez nas zasad, takich jak np. wskakiwanie na kanapę, wchodzenie do kuchni, żebranie przy stole itp i przypilnujemy psa, by ich przestrzegał.

www.extrawallpapers.net

A co z dominacją i objęciem pozycji samca Alfa? Pies to nie wilk, ale zwierze stadne. Tak samo stadne jak człowiek. My, ludzie zakładamy rodziny, w której ustanawiamy jakąś hierarchię - najlepiej, jeśli głową rodziny są rodzice, a dzieci uczą się od nich. Tutaj chciałabym użyć ważnego dla mnie słowa - PRZEWODNICTWO. Uważam, że teorię dominacji najlepiej zamienić na teorię przewodnictwa, w której właściciel zajmuje się psem na zasadzie nauki pożądanych zachowań i eliminacji niepożądanych. Tak samo jak rodzice wychowują dziecko, tak samo trzeba wychować psa - nawet dorosłego. Z drugiej strony, tak samo jak dzieci przejmują rolę rodziców, w momencie, gdy ci nie do końca dopełniają rodzicielskim obowiązków, tak samo pies zacznie decydować o sobie, kiedy właściciel tego nie robi. Jest to instynktowne - po prostu staje się głową rodziny, by ta (w jego mniemaniu) mogła przetrwać. Życie stadne wymaga lidera, który zaopiekuje się stadem i przypilnuje, by przetrwało. Na tej zasadzie pies będzie chciał zaopiekować się rodziną.

fot. M Trybus

W kwestii starych metod nauki, to owszem, te sprzed 80 lat rzeczywiście opierały się głównie na nacisku i zmuszaniu psa do wykonywania ćwiczeń. Niestety, sposoby te są często skuteczne w nauce komend, ale zmuszonego psa łączy z właścicielem przede wszystkim strach i z niego wynika posłuszeństwo, a nie z porozumienia. Zresztą tego typu posłuszeństwo może zakończyć się psim buntem, a nawet atakiem na właściciela.

Pamiętajmy jednak, że "bezstresowe" wychowanie psa raczej nie działa. Na psa też czasem trzeba krzyknąć, czy doprowadzić go do porządku, przez skarcenie. Chodzi jednak o ty, by go nie bić, nie zmuszać i nie zdobywać przewagi siłą.

Szkolenie pozytywne, czyli poprzez zachętę, smakołyki, zabawę i pochwały pozwala na wytworzenie się między psem i człowiekiem niesamowitego porozumienia. To dzięki nim pies może stać się naszym prawdziwym przyjacielem. A jeśli nie potraficie docenić psa, jako towarzysza życia i uważacie, że należy go stłamsić, przygnieść do ziemi i w ten sposób pokazać swoją siłę, to błagam nie przygarniajcie psa, bo zrobicie krzywdę jemu i sobie!  Natomiast dla wszystkich, którzy po prostu się wahają i nie są przekonani zapraszam do lektury książki: "Balsam dla duszy miłośnika psów", która jako jedna z wielu pokaże Wam, czym jest więź między człowiekiem i jego czworonogiem.